به دنیا آمدم تنها، با ترس و گریان که در آن لحظه تو مرا در آغوش گرفتی .... تنهایی، ترس و غصه همه برایم در آغوشت بی معنی شد.
در ناتوانی و ضعف تمام بودم که به من جان دادی و عصاره وجودت را به من اهدا کردی ....
به هر بهانه به من گفتی "عاشقم هستی"
ولی من اینقدر درگیر بزرگ شدنم بودم که یادم رفت محبتت را پاسخ دهم و
اما تو بی دریغ به من عشق ورزیدی ....
من رشد کردم و بزرگ شدم به حدی که می خواهم موجود دیگری را به این دنیا بیاورم و جای تو را بگیرم ...
اما نه ... تو یکی بودی و هستی تو "مادر" من هستی و بی نظیری....
روزت مبارک ای فرشته مهربان
که تنها در این روز یادم می افتد چقدر عاشقتم و بودنت چقدر به زندگیم ارزش می دهد....

روزت مبارک اي تويي که از خودت گذشتي و به من جان دادي و من يادم رفت بگويم دوستت دارم .